Zasady gry w Omaha

Omaha to jeden z najpopularniejszych rodzajów pokera, na równi z Texas Hold’em. Ta gra pozwala graczom wystarczająco często zbierać silne ręce dzięki obecności dziewięciu kart (w odróżnieniu od siedmiu kart w Holdemie), uczestniczących w tworzeniu kombinacji. Za tę właściwość Omaha otrzymała drugą nazwę „gra nuts’ów”, ponieważ prawdopodobieństwo zebrania straight flush, karety albo full house jest tu wyższe 6-krotnie niż w Hold’emie.

Pomimo tego zasady Texas Hold ‘ema pod wieloma względami pokrywają się z zasadami Omaha, w tych rodzajach pokera istnieją też znaczne różnice. Główne z nich polegają na ilości kar, znajdujących się na rękach u graczy. W odróżnieniu od Texas Holdem’u, gdzie graczom rozdaje się po dwie karty na rękę, pokerzyści w Omaha otrzymują 4 karty, z których dwie powinny być wykorzystane w finałowej kombinacji przy showdown. Odpowiednio, gracz powinien użyć jeszcze trzech kart ze stołu z pięciu możliwych. Należy pamiętać o tym, że dopuszcza się tylko taki stosunek kart na ręce do wspólnych w kombinacji. Na tym ograniczeniu polega druga różnica pomiędzy Omaha i Texas Hold’emem. W pozostałym zasady, przebieg gry i kombinacje tych rodzajów pokera pokrywają się.

Odmiany Omaha

Pot Limit Omaha (PLO)

Najpopularniejszy rodzaj Omaha, w którym ustalane się ograniczenia w wysokości stawek. Maksymalna stawka w tym przypadku nie może przekraczać wielkości banku w odróżnieniu od formatów No Limit (gdzie limitem jest tylko stake gracza) i Limit (gdzie stawki ograniczone są parametrami stołu, za którym odbywa się gra). Odpowiednio, wielkość raise, który jest dostępny dla gracza, stopniowo zwiększa się w trakcie gry, a dokładniej w miarę wzrostu banku (potu).

Poker Pięciokartowy dobierany

Analogiczny do zwykłego Omaha, tylko na rękach u graczy jest pięć kart zamiast czterech. W kombinacji jak dawniej mogą brać udział tylko dwie karty na ręce i trzy wspólne karty. Istnieje odmiana pięciokartowego Omaha – Courchevel Poker, która różni się od podstawowego wariantu gry tylko tym, że jeszcze w preflopie na stole odkrywa się jedną kartę, dając tym samym możliwość graczom, natychmiast po blindach, do częściowej oceny perspektywy siły kombinacji.

Omaha High-Low

Różni się od Omaha High tym, że celem gracza może stać się nie tylko najsilniejsza kombinacja w rozgrywce, ale i najsłabszy. Za taki uznaje się kombinację bez par, setów, trójek i innych kombinacji, niezawierający przy tym kart starszych niż ósemki. Należy uwzględnić, że w Omaha High-Low asa traktuje się jako jedynkę tzn. jest najniższą kartą (na przykład 5732A będzie uznawać się za Low). Końcowy pot dzieli się między najsilniejszą i najsłabszą rękę (jeśli jest ona obecna). Jeśli kliku graczy zbierze równoważny High albo Low (albo nawet nuts-low A 2345, który także nazywa się kołem), to bank dzieli się na równe części między zwycięzców.

Oklahoma (Omaha ze zrzuceniem kart)

Przebieg gry w Oklahoma jest identyczny do klasycznej Omaha, ale gracze zobowiązani są zrzucać po jednej karcie na flopie i turnie, odpowiednio. W rezultacie przy odkrywaniu u każdego gracza na rękach zostają tylko dwie karty z czterech rozdanych, przy tym obie muszą brać udział w tworzeniu finałowej kombinacji.